Przybrane dziecko

Vitani i Kopa przez długi czas nie mieli dzieci. Bardzo się tym martwili,bo Kiara już urodziła dwójkę dzieci,a przecież to oni byli starsi. Kiara z Kovu spotkali się z nimi,by to omówić. Kovu i Kiara przyprowadzili dzieci,a Kopie i Vitani było głupio z tego powodu. Oni też bardzo chcieli tworzyć rodzinę. Vitani podeszła do Kiary i odeszła z nią. Próbowała przekonać lwicę,by oddała jej jedno z dzieci,ale Kiara obraziła się. Tym razem Vitani zrozumiała czemu,bo sama tak by zareagowała. Odeszła ze smutkiem,po czym wróciła do Kopy i Kovu. Lwy pytały się o Kiarę,a lwica powiedziała,że Kiara zaraz przyjdzie. Z tym akurat trafiła,bo już było widać ją na horyzoncie. Kiara powiedziała im to,co powiedziała jej Vitani. Lwica nie próbowała nawet bronić się przed tymi słowami,bo to była szczera prawda. Kopa poszedł,a Vitani za nim. Był zły na żonę,że w ogóle o tym pomyślała. Ale Vitani przeprosiła go,i Kopa zapomniał o całej sprawie. Ale nie na długo. Po kilku godzinach wszyscy wiedzieli o pomyśle Vitani. Simba i Nala poszli do nich,by im to wytłumaczyli. Vitani próbowała wszystkich namówić by o tym zapomnieli,a Kopa przyłączył się do niej. Ale ich przemowa przypomniała to wielu lwom. Kiara spoglądała na nią krzywo,tak jak Kovu. Ale Kopa i Vitani nie mieli zamiaru zostać tak przez dłużej. Postanowili wreszcie mieć dziecko,by nigdy się to nie powtórzyło. Ale Vitani nie zachodziła w ciąże. Para z płaczem przyznała,że nigdy się to nie uda. Teraz szukali kogoś,kto chce oddać swoje dziecko. Ale nikt nic takiego nie mówił,więc było im trudno znaleźć kogoś takiego. Kovu i Kiara długo nie byli źli,więc postanowili im pomóc. Oni podziękowali im za pomoc,i od razu zaczęli szukać. Nie trwało to długo,a Kopa zaczął szukać żony. Nigdzie nie mógł jej znaleźć,bo Vitani wyszła poza granicę Lwiej Ziemi. Nikt o tym nie wiedział,a Kopa dalej jej szukał. Ale szybko znalazł Kiarę,która poszła po Kovu. Kopa poszedł z nią bo myślał,że może poszli w tą samą stronę. Ale przy Kovu nie było ani śladu Vitani. Zaniepokojeni zaczęli się rozglądać. Nie rozdzielali się już,a dziecko które znalazł Kopa siedziało przy wodopoju. Czekało,aż zobaczy swoją nową matkę. Cieszył się,że będzie w królewskiej rodzinie,że będzie miał rodzinę. Kovu zobaczył lwicę bardzo podobną do Vitani. Jednak nie było to Vitani,o czym przekonali się bardzo szybko. Lwica była tym urażona,i odeszła. Nikt nie spodziewał takiej reakcji,a tym bardziej Kovu i Kiara. Poszukiwania nadal trwały,a Vitani była na Rajskiej Ziemi. Szukała tam rodzin,którym nie zależy na dziecku,lub nie mają na nie czasu. Nie było dużo takich rodzin,a Vitani przecież nie pytała się wszystkich. Niektórzy byli oburzeni inni nie,ale nigdy nie oddawali. Zmartwiona lwica wróciła do królestwa młodszego brata,by powiedzieć o porażce. Nie czuła się z tym dobrze,ale nie chciała już szukać. Pogodziła się z myślą,że na zawsze zostanie bez pociech. Ze łzami w oczach przyszła do Kopy. Ale lew w drodze wyjaśnił jej,że znalazł jakieś dziecko. Okropnie szczęśliwa lwica pobiegła w kierunku wodopoju. Okropnie chciała zobaczyć dziecko,które znalazł Kopa. Myślała o dziewczynce,ale czasem też o chłopcu. Gdy doszła,Kopa był tuż za nią. Z uśmiechem przedstawił poobijane lwiątko,które było lwiczką. Vitani strasznie się zaniepokoiła jej stanem. Wzięła na grzbiet i zaczęła pytać o historię. Lwiczka wyjaśniła im,że nazywa się Hazina,i że rodzice umarli. Była to straszna historia małej lwiczki,którą opowiadała przez długo. Przerażeni Kopa i Vitani jednak jej słuchali,i nie zamierzali przestać. Gdy Hazina była trochę większa,Vitani zaszła w ciąże. Minęły może 2 tygodnie od przyjścia małej Haziny. Lwy nie wiedziały co z nią zrobić. Ale dla Kopy było ważniejsze jego dziecko,niż przybrane. Wyrzucił Hazinę,i kazał jej odejść. Lwiczka odeszła,ale nigdy nie zapomniała tego,co przeżyła.