Wyprawa Kovu i Kiary cz.4

Hieny zagoniły Kiarę i Vitani na Cmentarzysko Słoni. Tylko tam mieli szansę znaleźć ukrywające się lwiczki,bo znały tam każdy kąt. Banzai podszedł do Vitani,która wyszczerzyła do niego kły. Banzai wściekł się i podniósł łapę. Wtedy Kiara spróbowała ryknąć. Banzai padł ze śmiechu,gdy ją usłyszał. Shenzi patrzyła na ich wygłupy. Wtedy lwiczki miały szansę uciec. Kiara chciała iść przodem,ale Shenzi złapała jej ogon. Vitani już uciekała,ale hieny postanowiły za nią nie gonić. Wiedziały,że Vitani wróci,chcąc ratować Kiarę. A jeśli nie,to zjedzą tylko jedną lwiczkę. Plan hien tym razem był bardzo dobry. Nie było widać żadnego minusa tego planu. Banzai oblizał się,i hieny miały już zacząć jeść Kiarę. Kiara zaczęła krzyczeć,aż usłyszała ją Vitani. Zaniepokojona lwiczka nie miała czasu na myślenie,więc poszła ratować przyjaciółkę swojego młodszego brata. Gdy Vitani wracała,zauważył ją Ed. Głodna hiena natychmiast poinformowała pozostałe. Shenzi zaśmiała się i spojrzała z chytrym uśmiechem na Kiarę. Kiara myślała,że już umrze. Po chwili zobaczyła obok niej Vitani. Shenzi nadal trzymała Kiarę. Chciała,aby Vitani przyniosła jej coś w zamian. Vitani wiedziała,że hienom zależy tylko i wyłącznie na jedzeniu. Shenzi dała Vitani określony czas,jeśli nie przyniesie czegoś w zamian,hieny zabiją Kiarę. Vitani pobiegła do Ziry. Ale wiedziała,że matka nienawidzi Kiary,więc miałaby kłopoty,gdyby powiedziała o co chodzi. Musiała coś na szybko wymyślić. Gdy dobiegła do matki wymyśliła już. Wymyśliła,że Kovu jest bardzo głodny,i trzeba coś upolować. Zira spojrzała poważnie. Vitani uśmiechnęła się przekonująco. Zira robiła coraz poważniejszą minę. W końcu Vitani przekonała Zirę,by poszła na polowanie. Zira wzięła na polowanie także Vitani. A tymczasem Shenzi,Banzai i Ed czekali z niecierpliwością. Kiara wielokrotnie musiała coś wymyślić,by nie zostać pożarta. Minęło już trochę czasu. W pewnej chwili Shenzi uznała,że Vitani ich oszukała. Kiara także to czuła,ale próbowała jakoś przekonać hieny,by jej nie zabijały. Vitani bardzo pośpieszała matkę,bo wiedziała,że czas szybko się skończy. Zira skoczyła na jedną z antylop,i zabiła ją. Antylopa nie była zbyt duża,więc Vitani podniosła ją,i jakoś przeszła kilka kroków. Zira odeszła,a obok Vitani pojawił się wielki lew. Okazało się,że to Simba. Król był wściekły,że Vitani bez pozwolenia weszła na Lwią Ziemię. Lwiczka wytłumaczyła mu,dlaczego tak zrobiła. Simba przestraszył się i kazał Vitani zostawić mięso. Vitani nie rozumiała czemu,ale Simba nie dał jej wyboru. Vitani zostawiła antylopę i pobiegła za Simbą. Nagle Kiara zaczęła wydawać dziwne dźwięki. Shenzi zdziwiona zaczęła ją uspokajać. Kiara zaśmiała się,i powiedziała im,żeby się obrócili. Hieny zdziwiły się. Po chwili obróciły łby,i zobaczyła Simbę. Simba od razu poznał hieny,które w dzieciństwie goniły jego i Nalę. Hieny szybko uciekły. Gdy Simba obrócił się,Kiara i Vitani uciekły. Simba był tym rozczarowany. Lwiczki roześmiane,że wszystko się udało,uciekły i poszły dalej. Z krzaków wyskoczył Kovu. Kovu zaśmiał się i spojrzał wesoło na Kiarę i Vitani. Obok królewskiej córki Kiary,córki Ziry Vitani i młodszego syna Ziry Kovu przechodziła Sarafina. Lwica usłyszała śmiejące się lwiątka. Szybko zobaczyła,co się tam dzieje. Nie chciała sama przepędzać Kovu i Vitani,więc poszła do Nali. Nala była zaskoczona. Natychmiast zaczęła bieg na poszukiwanie córki. Znalazła ją,kiedy żegnała się z Kovu i Vitani. Mała Kiara zobaczyła matkę. Wiedziała,że będzie miała kłopoty. I nie myliła się. Nala wzięła ją na rozmowę. Kiara wytłumaczyła się z każdego zadanego pytania. Na niektóre musiała wymyślać,by nie zdradzić przyjaciół. Nala odeszła. Kiara spojrzała na zachodzące słońce. Poczuła się bardzo samotna. Położyła się i dalej oglądała zachód. A Vitani i Kovu byli już prawie w domu. Kovu ujrzał wodopój i pobiegł się napić. Vitani nie chciało się pić,więc poszła dalej. Nagle obok Kovu pojawiła się lwica. Kovu spojrzał na nią powoli i ze strachem. Lwicą tą była Sarabi. Skoro Kovu już tam był,to lwica chciała z nim porozmawiać. Kovu chętnie porozmawiał z lwicą. Sarabi zaprosiła go,aby przyszedł jeszcze jutro. Kovu zgodził się,i tak też zrobił.
-Popatrz Kovu-zaczęła Sarabi-to jest Lwia Ziemia. Na tej ziemi się urodziłeś. To jest twój ojczysty dom,choć mieszkasz teraz na Złej Ziemi. Pewnie nie wiesz,czemu nie mieszkasz z rodziną tu-Sarabi patrzała na Kovu który pokręcił łebkiem-Kiedyś zginął Skaza. Pewnie go znasz,bo to on cię wychowywał. Twoja mama była tak smutna,że aż chciała zabić króla Simbę. Za to co Zira chciała mu zrobić,wygnał ją. A przecież nie mogła tak was zostawić.-Kovu zaczął się wypytywać o lwice,które mieszkają na Złej Ziemi-To już inna sprawa. Lwice zostały wygnane dobrowolnie. One chciały iść na wygnanie razem z twoją matką,siostrą,bratem i tobą.
Kovu pytał się jeszcze o wiele rzeczy. Gdy już Sarabi uznała,że muszą się pożegnać,zauważyła ich Zira. Lwica była wściekła,że po pierwsze obok Sarabi jest Kovu,a po drugie,że Kovu rozmawia z Sarabi. Zira zaczęła dogadywać Sarabi. Zła lwica wyprostowała się i patrzyła uważnie na Zirę. Zira uśmiechnęła się,i wzięła Kovu w pysk. A tymczasem Kiara maszerowała po Lwiej Ziemi. Lwiczka nagle zobaczyła interesujące miejsce. Spojrzała na Lwią Skałę,i poszła dalej.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------
Jak chcecie przeczytać gdzie poszła Kiara i jakie przygody ją tam spotkały,musi być tu 17 komków :)