Król Lew 4 cz.1

Narrator:Gdy mamy chwile smutne. Oczekiwania nadal trwają. Czekanie trwa żmudne. Ale te dobre chwile też przetrwają! Gdy będziemy sami. Nie martwy się. Królowie z dawnych lat będą z nami. A wtedy smutki opuszczą cię. Zastanawiałeś się,czy jesteś do tego zdolny. Ale o jednym nie pomyślałeś. Bo jesteś mądry. Cieszę się że na mnie zaczekałeś. Bo tej ta noc. Jest niezwykła dziś. Poczujmy tę moc. Bo mimo niepowodzeń,musimy dalej IŚĆ! Gdy nie udaje się coś nam. Nigdy nie będziesz sam. Pamiętaj o tym,że pomożemy zawsze ci. Ja pomogę ci a ty mi. Spójrz za siebie i dookoła. Zobaczysz,że dawni królowie dają ci znak. Bo życie to jedna wielka szkoła. Ruszmy przed siebie i powiedzmy Tak! 
Simba:(w myślach) Kiedyś zło by bez nich panowało. Ta chwila piękna. Dech mi zabrało. 
Narrator:BO MIMO NIEPOWIEDZEŃ,MUSIMY DALEJ IŚĆ!!


Do starego pawiana Rafikiego podeszli Kovu i Kiara. Młodzi królowie spojrzeli ze wzruszeniem na swoje dzieci. Kiara wzięła dziewczynkę w pysk. Kovu chwycił chłopczyka i poszli je nazwać. Rafiki powrócił na swój baobab i narysował na nim dwa małe lwiątka. Z uśmiechem rysował dalej,gdy przyszli do niego Timon i Pumba a także przyleciał Zazu. Cała trójka chciała wiedzieć,gdzie poszli Kovu i Kiara ze swoimi dziećmi. Rafiki nie umiał im pomóc,bo sam nie wiedział gdzie są. Timon skoczył na Pumbę i pobiegli szukać Kiary i Kovu. Zazu potrząsnął dziobem z nie do wierzenia patrząc na guźca i surykatkę. Rafiki za to uśmiechnął się patrząc na nich i wrócił do rysowania. Zazu spojrzał co ta małpa tam rysuje. Sorry,pawian. Rafiki zapytał się Zazu,czy ładnie rysuje. Zazu zrobił krzywą minę i niby zmuszony,odleciał. Rafiki załamał się trochę,ale rysował dalej. Starał się lepiej,ale rysował zawsze tak samo. Tymczasem Kiara i Kovu poszli nad wodopój,aby nazwać swoje dzieci. Kiara spojrzała na nie i wzięła chłopczyka. Zaczęła go myć. Kovu wziął dziewczynkę i zrobił to samo co jego żona Kiara. Kovu miał nazwać dziewczynkę,a Kiarze przypadło nazwanie chłopczyka. Wymyślali różne imiona. Pokręcone,długie,za krótkie,nie do zapamiętania itp. itd. Wreszcie Kovu wymyślił,że ma imiona dla obojgu dzieci. Kiara posłuchała go. Młody król Lwiej Ziemi zaproponował,że chłopczyk będzie miał na imię Kago a dziewczynka Gultaria. Kiara zaśmiała się ale jednocześnie odmówiła. Kovu położył się obok niej i dalej wymyślał nowe imiona dla dzieci. Kiara też myślała. Ale przez długą chwilę nic nie wymyślili. Kiara wreszcie spojrzała na spadające z drzew liście i wstała. W oczach jej widać było bardzo dobry pomysł na nazwanie tych maluchów.
-Mam bardzo dobry pomysł. Chyba,że nie chcesz mnie posłuchać,to dobra. Ale najpierw powiem,a potem będziemy się zastanawiać. Więc ja wymyśliłam,żebyśmy nie wymyślali dla naszych skarbów jakiś pokręconych i powymyślanych trudnych do zapamiętania imion. Chcę abyśmy dzieci nasze nazywały się:dziewczynka to będzie Zandi a chłopczyk Danvef. Może być?
Kovu pomyślał przez chwilę,i powiedział,że może trochę zmieni jej ten pomysł. Powiedział,że może będą się nazywać Tandi i Danver. Kiara zgodziła się i przytuliła Kovu. Kovu wziął w pysk Tandi a Kiara Danvera i poszli na Lwią Skałę.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------
Część 2 pojawi się po 12 komentarzach ;)